ما وقتی به روایات موجود در در باب انتظار مراجعه میکنیم می بینیم هیچ گاه مسئله انتظار و منتظر به تنهایی ذکر نشده است بلکه در کنار صفات و ویژگیهایی عنوان و مطرح شده است.

یکی از ویژگیهای منتظر، شناخت و معرفت به امام زمان (عج)است. اما افسوس که ما حتی صفات ظاهری ایشان را هم چندان نمی شناسیم.

برتری مهدی باوران زمان غیبت

این روایت بسیار جالب که نکات مهمی از آن برداشت می شود را اینجا ذکر کنم و به حقیقت باید آن را با آب طلا نوشت .امام زین العابدین می فرماید:شیعیان در زمان غیبت بالاترین و برترین مردم همه زمانها میباشند حتی بالاتر از مردم زمان پیامبر(ع) و مردم عصر امیرالمومنین (ع).(البته بجز یاران سیدالشهدا (ع)در عاشورا ،آنان آنان استثنا هستند و بهترین امت همه تاریخند)اما کدام شیعیان در زمان غیبت ،برتر از همه مردم هستند؟آنان که به امامت یابن الحسن اعتقاد دارند و چشم به راه ظهور و قیام آن حضرت هستند .پس معرفت یا شناخت با هم گره خورده اند.

چرا اینها افضلند؟

چون خدا یک درایت و عقل و بینش و معرفتی به مردم آن زمان میدهد که غیبت برایشان مشاهده می شود یعنی جوری حرکت میکنند و عمل میکنند که گویا امام زمان(عج)را می بینند.

دو راه شناخت امام عصر

گفتیم که باید معرفت خودمان را نسبت به امام زمان (عج)گسترش بدهیم زیرا اولین ویژگی یاران و منتظران آن حضرت (ع)معرفت به ایشان است و میتوان دو راه را برای این کار معرفی کرد .

راه اول:مطالعه کتاب هایی در این زمینه:

یک ر اه شناخت امام عصر (ع) خواندن کتابهایی است که در این زمینه نوشته شده است مانند کتاب مکیال المکارم که طبق گفته نویسنده اش به فرمان خود امام زمان (ع)نگاشته شده و حتی نام کتاب را هم خود حضرت (ع)بر آن نهاده اند.و در موضوع خودش بی نظیر است چون یک دوره، امام شناسی است.

راه دوم:دعا و توسل:

راه دیگر ،همان دعا و تضرع در برابر خداو دست به دامن ائمه (ع)شدن است.با التماس بخوانیم: خدایا از تو می خواهم که مراآشنایان به امامان (ع)و به حق و حقوق آنان قرار دهی. و دعای اللهم عرفنی نفسک که در مفاتیح موجود می باشد.

این راه دوم اساسی تر و ریشه ای تر و عمیق تر از راه اول است . راه اول ،راه معرفت مغزی و علمی به ما می دهد. اما راه دوم شناخت قلبی و روحی و باطنی به ما عنایت می کند.

سه معرفت درباره ولی عصر(عج)

 

الف:مهدی (ع)آب حیات است.

خداوند متعال برای این که انسانها کمی بیدار شوند و احساس نیاز وضرورت به وجود امام (ع)بکنند،از حضرت با یک تشبیه زیبا و جالبی یاد کرده است: بگو :به من خبر بدهید،اگر آب آشامیدنی شما به زمین فرو رود چه کسی آب روان برایتان خواهد آورد؟

آب مایه آبادانی است و جایی که آب ندارد ویرانه و خرابه است . به همین جهت انسانها احساس ضرورت و نیاز به آب دارند و زندگی بر محور آب می چرخد .

این ظاهر آیه  قران است؛ اما آیا خدای منان همین را میخواهد بگوید یا نه؟این مثلی برای یک مطلب بسیار مهم دیگر است . یعنی خدا می فرماید (ای پیغمبر به مردم بگو اگر خداوند امام شما را غایب و پنهان بکند،چه کسی توانایی دارد این آب زلال را به شما برساند ؟امام زمان (ع) یعنی آب.

همان گونه که آب ظاهری مایه حیات است،امام عصر(ع)و رابطه با او ماه حیات معنوی و روحی انسان است .حیات ما کاملا به وجود ایشان وابسته است.

این نکته را هم بگویم با این که آب ،در عالم خارج وجود دارد امااگر ما به سراغ آن نرویم و از آن استفاده نکنیم باز میمیریم .صرف وجود آب در عالم ،برای بشر کفایت نمی کند . آیا اگر من تشنه باشم تنها با به ذهن آوردن معنای آب سیراب میشوم؟آیا اگر یک دفتر از آغاز تا پایان از نگارش کلمه آب سیاه کنم،سیراب میشوم؟پیداست زمانی سیراب بشوم که خود آب را به دست آورم و بنوشم.

امام زمان هم آب حیات است،باید به دنبال ایشان رفت و با حضرت ارتباط پیدا کرد چون تنها با دانستن فایده ای نخواهیم برد .باید صبح جمعه بشینی و آن حضرت را یاد کنی . یاد نمودن از امام زمان (عج)همان معنای خوردن آب را دارد .توسل به ایشان و خواندن زیارت آل یاسین همان آب خوردن است.یکی از بزرگان که از دنیا رفته می فرمود :((حضرت ولی عصر (ع)به سید بزرگواری سفارش فرمودند که زیارت آل یاسین بخوانید.در اینجا به ان نکته لطیف توجه کنید که امام زمان به ما امر به ارتباط  می کند نه امام زمان به ارتباط با ما بیاید.

همین که آدم یاد حضرت میکنه ایشان حضور می یابند . مگر نه این است نام حضرت خضر (سلام الله علیها)ایلیاست،پس چرا به ایشان ((خضر)) گفته اند؟چون هر جا ایشان وارد می شوند سبز و خرم می شود و ضمنا در روایت است که هر جا نام ایشان آورده شود ایشان حاضر می شود . چطور حضرت خضر با آوردن نامش حاضر میشوداما حضرت حجت(ع)حاضر نشوند؟انسان باید این مطلب را دریافت کند که ایشان با ما ربط دارند و به ما و کارها و اخبارمان ،آگاهی و احاطه دارند.

 

ب:ولی عصر (عج)ولی مهر است نه ولی قهر.

دومین مسئله ای که به شناخت امام زمان (عج) است و باید گفت،این است که ایشان امام مهرند نه امام قهر . بعضی ها امام زمان (عج) را _نعوذ بالله_ به عنوان یک کشنده و به عنوان قاتل انسانها معرفی میکنند. حتی با هم این مزاح را میکنند ((بیا گردنت که جای شمشیر امام زمان (عج) است ببوسم)).

این،امام زمان (عج)شیعه و روایات شیعه نیست . امام رضا (ع)فرمودند:امام پدری دلسوز و مانند مادری مهربان است .

در روایتی امام صادق (ع) به مفضل فرمود:وقتی امام زمان (عج)ظهور بفرمایند در مکه جانشینی قرار می دهند که پس از بیرون رفتن ایشان مردم او را می کشند . بار دیگر حضرت بر می گردند مردم سر به زیر انداخته و می گویند ((توبه کردیم))سپس ایشان آنها را موعظه میکنند و جانشین دیگری را نسب می کنندو از شهر خارج می شوند این بار  نیز مردم شورش کرده و جانشین حضرت را می کشند.در این هنگام امام زمان به یارانش فرمان میدهد که به مکهبرگردید ودر آنجا به جز اهل ایمان ،احدی را باقی نگذارید . اینها جای عذر را بریدند و اگر رحمت گسترده خدا نبود با شما همراه می شدم .

آن حضرت ((رحمت واسعه ))،((وعده غیر دروغ))و ((رحمت موصوله اند)).

اصلا مخلص کلام را بگم ایشان که تشریف آوردند به دامن حضرت پناه ببرید . این چه منطقی و چه کلامی است که بعضی ها دارند که حضرت (ع) را با چهره خشم و غضب وقهر به جامعه و انسانها معرفی می کنید.